Ik zei altijd dat ik niet kon strijken. Dat was ook zo; ik had het nooit geleerd. Daar zijn verschillende verklaringen voor:– als kind mocht ik van mijn mama enkel de zakdoeken strijken wanneer ik wilde helpen. Ik gok dat ze geen zin had in het gedoe van een jong kind dat wilde strijken: te […]
Op het hele spectrum van emoties zijn er enkele die er voor mij uitspringen. Een van de meest prettige emoties die ik ervaar, is ontroering. Ontroering? Inderdaad, ontroering. Een niet zo vaak benoemde emotie tijdens gesprekken met anderen, een beetje een ondergewaardeerde emotie misschien. Nochtans is het een zeer gelaagde: het behelst een combinatie van
Favoriete emotie ontroering Meer lezen »
